Gump
04/05/20 12:40
Gump
Forrest Gump, die was het: 'and for no particular reason, my running days were over'.
Bij mij waren het mijn fietsdagen.
Vol goede moed had ik drie jaar geleden na lang zoeken de e-bike der e-bikes gekocht in de hoop dat die mijn afnemende kracht zou compenseren bij het fietsen. Het kreng kostte me een godsvermogen, dat wel, maar het was dan ook een beeldschone zweedse designfiets, een Walleräng.
Nou, dat werkte! Als een veertje vloog ik weer over de weg, nagestaard door de bijna stilstaande andere fietsers. Een jaar heb ik het volgehouden, en daarna begon mijn rechterbeen steeds vaker, want gevoelloos, van de trapper te schieten. Het tweede jaar ben ik al twee of drie keer bij het opstappen omgedonderd. Het derde jaar vijf keer, en toen was ik het zat.
Dat laatste jaar heeft m’n Walleräng voornamelijk in de kelder doorgebracht. Nog één poging heb ik gedaan om weer in het zadel te komen.
Steunwielen aan beide zijden.
Hoewel eerst enthousiast bleek het niet de oplossing, en verder ben ik gezegend/gevloekt met voldoende gevoel voor esthetiek en design om me te realiseren dat ik dat m’n Wallerängetje niet moest aandoen.
Dit jaar heb ik hem verkocht.
Op Blocket, de zweedse variant van Marktplaats, hoefde ik achteraf alleen het merk en het type in te vullen.
De koper wilde een e-bike voor zijn echtgenote. Zelf had hij er eerst vier andere geprobeerd voordat zijn keuze was gemaakt. Voor zijn vrouw wilde hij niets minder.
Twee derde van het godsvermogen heb ik voor m’n Walleräng teruggekregen en ik kon afscheid nemen van m’n fiets, van twee fantastische fietsjaren en van twee gelukkige fietsers.
Toch een goed gevoel.
Björköby, 2020-05-04
Forrest Gump, die was het: 'and for no particular reason, my running days were over'.
Bij mij waren het mijn fietsdagen.
Vol goede moed had ik drie jaar geleden na lang zoeken de e-bike der e-bikes gekocht in de hoop dat die mijn afnemende kracht zou compenseren bij het fietsen. Het kreng kostte me een godsvermogen, dat wel, maar het was dan ook een beeldschone zweedse designfiets, een Walleräng.
Nou, dat werkte! Als een veertje vloog ik weer over de weg, nagestaard door de bijna stilstaande andere fietsers. Een jaar heb ik het volgehouden, en daarna begon mijn rechterbeen steeds vaker, want gevoelloos, van de trapper te schieten. Het tweede jaar ben ik al twee of drie keer bij het opstappen omgedonderd. Het derde jaar vijf keer, en toen was ik het zat.
Dat laatste jaar heeft m’n Walleräng voornamelijk in de kelder doorgebracht. Nog één poging heb ik gedaan om weer in het zadel te komen.
Steunwielen aan beide zijden.
Hoewel eerst enthousiast bleek het niet de oplossing, en verder ben ik gezegend/gevloekt met voldoende gevoel voor esthetiek en design om me te realiseren dat ik dat m’n Wallerängetje niet moest aandoen.
Dit jaar heb ik hem verkocht.
Op Blocket, de zweedse variant van Marktplaats, hoefde ik achteraf alleen het merk en het type in te vullen.
De koper wilde een e-bike voor zijn echtgenote. Zelf had hij er eerst vier andere geprobeerd voordat zijn keuze was gemaakt. Voor zijn vrouw wilde hij niets minder.
Twee derde van het godsvermogen heb ik voor m’n Walleräng teruggekregen en ik kon afscheid nemen van m’n fiets, van twee fantastische fietsjaren en van twee gelukkige fietsers.
Toch een goed gevoel.
Björköby, 2020-05-04