Algemeen

Kruk

Kruk

De laatste maanden loop ik met een kruk. Gangwerk kompleet naar de barrebiezen dus wat moet je anders. Het is zo ‘n kruk met armsteun zodat je niet bij de eerste hobbel voorover op je plaat gaat.
Soit, niet leuk maar ‘t werkt.

Alleen mijn kruk, hij zal wel de pest in hebben dat ‘ie niet door ‘n echte zweed gekocht is, heeft een eigen wil en een eigen leven.
Er zit bijvoorbeeld zo’n handig bandje aan dat je om je arm kan binden zodat je je kruk-hand ook nog voor andere dingen kan gebruiken zonder dat ‘t kreng ter aarde stort.

Nou, dat bandje doet meer! Loop ik bijvoorbeeld niets vermoedend door m’n huis langs een kast met zo’n knopje op de deur? Hij weet ‘t en blijft vals lachend achter dat knopje hangen. Alles wat ik in m’n andere hand nog mee kon nemen stort kletterend ter aarde.

Ik vlucht naar m’n werkplaats om één van m’n 100 hobbies te bedrijven. De kruk zet ik achteloos tegen een werkbank. Fout! Hij denkt even na en flikkert dan precies in de verkeerde richting over de vloer in de richting die mij het meeste moeite kost om ‘t pokkeding weer op te rapen.

Soms, als ik ‘n trap op moet en ik met m’n andere hand de leuning vast moet houden, begrijpt ‘ie me en steunt me, zodat ik heel boven kom. Dan is er gewapende vrede, dan mag ‘ie in z’n speciale houder naast m’n stoel handig staan te zijn; ijdelheid, uw naam is kruk.

Kortom, we hebben elkaar nodig en dat weet ‘t serpent.

Ik hoop ‘m tot op de draad te verslijten, en z’n soliditeit in aanmerking genomen gaat dat even duren.

Björköby 20 januari 2020

Vandaag

Vandaag voel ik me goed. Lekker rommelen in huis want het regent nu. Gisteren heerlijk in de tuin gewerkt. Daarvan eigenlijk geen last ondervonden.