Gump

Gump

Forrest Gump, die was het: 'and for no particular reason, my running days were over'.
Bij mij waren het mijn fietsdagen.

Vol goede moed had ik drie jaar geleden na lang zoeken de e-bike der e-bikes gekocht in de hoop dat die mijn afnemende kracht zou compenseren bij het fietsen. Het kreng kostte me een godsvermogen, dat wel, maar het was dan ook een beeldschone zweedse designfiets, een Walleräng.

Nou, dat werkte! Als een veertje vloog ik weer over de weg, nagestaard door de bijna stilstaande andere fietsers. Een jaar heb ik het volgehouden, en daarna begon mijn rechterbeen steeds vaker, want gevoelloos, van de trapper te schieten. Het tweede jaar ben ik al twee of drie keer bij het opstappen omgedonderd. Het derde jaar vijf keer, en toen was ik het zat.

Dat laatste jaar heeft m’n Walleräng voornamelijk in de kelder doorgebracht. Nog één poging heb ik gedaan om weer in het zadel te komen.
Steunwielen aan beide zijden.
Hoewel eerst enthousiast bleek het niet de oplossing, en verder ben ik gezegend/gevloekt met voldoende gevoel voor esthetiek en design om me te realiseren dat ik dat m’n Wallerängetje niet moest aandoen.

Dit jaar heb ik hem verkocht.

Op Blocket, de zweedse variant van Marktplaats, hoefde ik achteraf alleen het merk en het type in te vullen.
De koper wilde een e-bike voor zijn echtgenote. Zelf had hij er eerst vier andere geprobeerd voordat zijn keuze was gemaakt. Voor zijn vrouw wilde hij niets minder.

Twee derde van het godsvermogen heb ik voor m’n Walleräng teruggekregen en ik kon afscheid nemen van m’n fiets, van twee fantastische fietsjaren en van twee gelukkige fietsers.

Toch een goed gevoel.



Björköby, 2020-05-04

Kruk

Kruk

De laatste maanden loop ik met een kruk. Gangwerk kompleet naar de barrebiezen dus wat moet je anders. Het is zo ‘n kruk met armsteun zodat je niet bij de eerste hobbel voorover op je plaat gaat.
Soit, niet leuk maar ‘t werkt.

Alleen mijn kruk, hij zal wel de pest in hebben dat ‘ie niet door ‘n echte zweed gekocht is, heeft een eigen wil en een eigen leven.
Er zit bijvoorbeeld zo’n handig bandje aan dat je om je arm kan binden zodat je je kruk-hand ook nog voor andere dingen kan gebruiken zonder dat ‘t kreng ter aarde stort.

Nou, dat bandje doet meer! Loop ik bijvoorbeeld niets vermoedend door m’n huis langs een kast met zo’n knopje op de deur? Hij weet ‘t en blijft vals lachend achter dat knopje hangen. Alles wat ik in m’n andere hand nog mee kon nemen stort kletterend ter aarde.

Ik vlucht naar m’n werkplaats om één van m’n 100 hobbies te bedrijven. De kruk zet ik achteloos tegen een werkbank. Fout! Hij denkt even na en flikkert dan precies in de verkeerde richting over de vloer in de richting die mij het meeste moeite kost om ‘t pokkeding weer op te rapen.

Soms, als ik ‘n trap op moet en ik met m’n andere hand de leuning vast moet houden, begrijpt ‘ie me en steunt me, zodat ik heel boven kom. Dan is er gewapende vrede, dan mag ‘ie in z’n speciale houder naast m’n stoel handig staan te zijn; ijdelheid, uw naam is kruk.

Kortom, we hebben elkaar nodig en dat weet ‘t serpent.

Ik hoop ‘m tot op de draad te verslijten, en z’n soliditeit in aanmerking genomen gaat dat even duren.

Björköby 20 januari 2020

Krycka

Krycka

Jawel, kruk in gewoon Nederlands.
Voor ‘t eerst in m’n leven op internet uitgezocht hoe de ideale kruk, met andere woorden, de kruk der krukken er uit zou moeten zien.
Gevonden! Ingrid heet ‘t kreng. Een iets grotere hoek tussen stok en armsteun, een anatomische handgreep, and that ‘s all!
Nooit gedacht dat ik van zo’n ding, waarmee je eigenlijk niet al te vaak gezien wilt worden, zo veel plezier zou hebben, maar voila, c’ est cá!
Nou is het in Zweden, als je met een stok loopt, of maar een hint geeft dat je niet meer zo heel wendbaar bent, de gewoonte dat je gelijk van alle kanten gerespecteerd en geholpen wordt. Steek slechts je stok enigszins omhoog vanaf het begin van een zebra, en het verkeer komt met gillende remmen tot stilstand.
Genant bijna, maar het is me tot nu toe gelukt er geen misbruik van te maken.
Kruk op kruk, zij m’n vader vroeger vaak als ‘ie zo’n ongelukkige (kon je vroeger gewoon zeggen) zag lopen.
Hij heeft me gelukkig nooit zo gezien.


Björköby, 6 november 2018

Ingehaald

Ingehaald

Reuma heeft me definitief ingehaald.
Gangwerk: totaal versleten.
Rug: alleen nog pijn.
Aantal rollators: 2


Björköby, 5 september 2018

Rollator 2.0

Rollator 2.0

De kerk is groot genoeg voor nog een kogel: die is er nu ook door, een nieuwe rollator voor off-the-road of wel: in het grote donkere bos.

Alweer zo'n typisch zweeds ontwerp, en het werkt weer perfect!

Dit is 'm:
RollatorPlus

Ik heb er voor 't eerst sinds lang het bos weer mee onveilig gemaakt.