Een week.

Er speelt een spel van herinneringen, van discussie, van nieuwe, en oude, ervaringen die, toch nog, want aangeraakt, een inzicht openbaren dat er altijd was maar nooit herkend of zelfs bewust werd weggedrukt om slechts het dynamisch evenwicht van het zichtbare leven naar buiten te laten zien.
Dat te doorbreken, in zo korte tijd en toch zo volkomen, is een opening naar de vrijheid om opnieuw, hoe laat ook in een leven, een andere weg in te slaan en daar alsnog een licht te zien dat er altijd was voor wie het wilde zien.

Met wie ik was die week, die zal ik altijd dankbaar zijn voor wat te berde kwam en werd gewogen op de schaal waarop ik mijn antwoorden leggen kon zonder angst die schaal te zien zinken dieper dan waar wederzijds respect verloren gaat.
Zo te kunnen wisselen van inzicht, van gedachte, van passie en van ervaring. Veel zal ik nog kunnen leren.
Het was compleet.
Er was evenwicht.

AvH, 6-3-2016