Ma

Eeuwig zingen de bossen! zei ze en
keek op van weer zo'n zweedse streekroman
waarin, natuurlijk altijd met kerstmis, de dis
uitvoerig werd beschreven,
'Julbord', weet ik nu.

Innig tevreden was ze dan. Ik geloofde dat nooit.

Nu, in Björköby, giert de wind om het huis, en ja,
de bossen zingen, ik luister en geloof.

Ik had haar die werkelijkheid graag laten zien.

AvH, 2016-12-26