Voor E.

Kapot
Kapot, dit lijf
maar moet er
toch mee verder.
Verder want kapot is
niet, is nooit,
het eind.

Dat einde, ooit,
dat zal ik, gotverr...,
zelf bepalen,
al levend,
slepend,
nimmer!
door wat
of wie
dan ook
beperkt.

De oorlog die
dit leven is,
die zal ik ooit
verliezen.

De slag van nu,
er volgen vast
nog vele,
die zal ik aangaan
telkens weer.

Ooit,
komt
de slag
die mij zal
vellen.

Dan is er rust
maar weet!
Dan hoef je niet te rouwen.

Dan heb ik geleefd,
bewonderd,
bovenal
jou liefgehad.

Björköby, 2018-06-25